کفپوش بتنی دارای نقاط ضعفی نظیر ایجاد گرد و غبار، مقاومت سایشی و فرسایشی کم، مقاومت در برابر ضربه، نفوذ پذیری در برابر عوامل محیطی، عدم مقاومت شیمیایی، وجود تخلخل ناخواسته و غیره می‌باشد.
در دنیای امروزی با توجه به اهمیت بسیار بالای استفاده از بتن در صنعت ساختمان به عنوان اصلی ترین گزینه کفسازی به خصوص در پروژه های بزرگ صنعتی و ساختمانی، افزایش مقاومت سایشی و فرسایشی کفپوش بتنی بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. در چنین مواردی جهت ارتقای کیفیت سطوح بتنی، افزایش مقاومت سایشی آن و پوشش دادن ضعف های یاد شده کفپوش بتنی، استفاده از مواد سخت کننده سطح بتن، توصیه می‌گردد.
این مواد ترکیبی است از پودری بر پایه سیمان حاوی مواد معدنی و سنگدانه های طبیعی با درجه سختی بسیار بالا نظیر سنگ آهن، سیلیسیوم کارباید، مس باره، بازالت، کراندوم، کوارتز، سیلیس، میکروفایبرها، پیگمنت‌های رنگی و سایر افزودنی‌ها که به دو روش خشکه پاش (پودری) و ملاتی همزمان با بتن ریزی بسته به نوع کاربری پروژه قابل اجرا است.
پس از اجرای بتن ریزی کف و تسطیح اولیه آن توسط ابزار مخصوص این کار، پودر سخت کننده بتن بر روی سطح بتن به میزان 4 تا 6 کیلوگرم در هر متر مربع بسته به نوع کاربری کفپوش به طور یکنواخت پخش شده و سپس با استفاده از دستگاه ماله پروانه‌ای سطح بتن در چندین نوبت متوالی و منظم پرداخت می‌شود به نحوی که این پودر با غشا خارجی بتن کاملا آمیخته شود و سطحی کاملا صاف و صیقلی بدست آید.
پس از اتمام عملیات پرداخت، سطحی سخت، مقاوم در برابر سایش بدست می‌آید. این محصول پوشش دهنده از چسبندگی بالایی به بتن زیرین برخوردار است و با کاهش نفوذپذیری منجر به افزایش دوام و پایایی سطح بتنی می‌گردد.
پس از اجرای بتن ریزی کف و تسطیح اولیه آن، پودر ملاتی سخت کننده بتن بر روی سطح بتن به میزان حداقل 20 کیلوگرم در هر متر مربع جهت ضخامت دهی 1 سانتی متر بر روی بتن زیرین به طور یکنواخت پخش شده و عملیات پرداخت با دستگاه ماله پروانه‌ای انجام می‌شود. برای کاربری‌های مختلف و بسته به شرایط ترافیکی و سایشی پروژه در ضخامت‌های 1 تا 3 سانتی متر بر روی بتن تازه قابل اجرا می‌باشد.
در صورت نیاز به سطح براق قابلیت اجرای براق با روش بتن پولیشی و عملیات ساب‌زنی پس از خشک شدن سطح بتن سخت ملاتی مقدور می‌باشد.
با توجه به مزایا و ویژگی‌های ذکر شده و با در نظر گرفتن نیازهای مختلف از کفپوش بتن سخت سایش می‌توان در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی، صنایع دفاعی، صنایع اتوموبیل سازی، صنایع تولید هواپیما، صنایع الکترونیک، نیروگاه های برق، صنایع نساجی، صنایع کاغذ سازی، صنایع پلاستیک سازی، صنایع فولاد سازی و ریخته گری، پارکینگ های طبقاتی، پیاده روها، انبارهای صنعتی و بهداشتی، سردخانه ها، کشتارگاه ها، سکوهای بارگیری و بار اندازها، کارگاه‌ها، سالن‌های تولید، محوطه‌های صنعتی، کارواش‌ها و تمام سطوحی که در معرض تنش فشاری، سایشی و ضربه قرار دارند، استفاده کرد.
